زندگی مث یه ترانه ی شاد

ولی غمگینه...

"غمگینی" درصورتی که

تظاهر میکنی...

"شادی" و "میخندی"

هیچ وقت نباید به اجبار خندید.

گاهی باید تا نهایت آرامش گریه کرد...

لبخند بعد از گریه،

از رنگین کمان بعد از باران هم زیباتره...

اگه من عاشق ديوار بودم .. ترک مي‌خورد و يه پنجره ميشد

اگه غم چشام‌و آينه مي‌ديد .. دلش درگير اين منظره ميشد



اگه تنهاييم‌و به شب مي‌گفتم .. همه شهرو برام بيدار مي‌کرد

اگه با کوه درددل مي‌کردم .. صدام‌و لااقل تکرار مي‌کرد

وقتی داشت میرفت گفت تورا هم با خود میبرم ............

با خوشحای گفتم کجا..........؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

گفت از یادم